Na dan 28. jula 1992. godine u logoru Manjača ubijen je profesor Omer Filipović, koji je tada obnašao funkciju komandanta Teritorijalne odbrane opštine Ključ.Povodom obilježavanja 25-e godišnjice smrti Omera Filipovića u petak, 28. jula u 13:45 sati uz prisustvo porodice rahmetli Omera Filipovića, predstavnika Općine Ključ na čelu sa Općinskim načelnikom Nedžadom Zukanovićem,predstavnika Medžlisa Islamske zajednice Ključ, delegacije Udruženja logoraša „Omer Filipović“ Ključ, Patriotske lige polaganjem cvijeća i učenjem Fatihe prisjetili su se lika i djela rahmetli Omera.
Omer Filipović je rođen u Ključu 1953. godine. U rodnom gradu je završio osmogodišnju školu i gimnaziju nakon čega je na Filozofskom fakultetu u Sarajevu upisao studij historije gdje je bio među najboljim studentima, pa je odlikovan srebrenom značkom i diplomom “Hasan Brkić”. Po završetku studija, vratio se u Ključ gdje dobija posao profesora historije u ključkom Srednjoškolskom centru. Za svoj doprinos u obrazovanju dobio je najvišu nagradu za prosvjetne radnike u Socijalističkoj Republici BiH “Hasan Kikić”. Ranih osamdesetih godina dvadesetog stoljeća bio je predsjednik Saveza socijalističke omladine u Ključu, a potom je kratko vrijeme radio kao profesionalni uposlenik društveno-političkih organizacija Općine Ključ, u prvom redu za lokalnu organizaciju Socijalističkog saveza radnog naroda BiH i za Općinski komitet Saveza komunista u Ključu. Nakon toga se vratio u struku, a pred prve demokratske izbore u BiH 1990. godine politički se aktivirao, najprije u Stranci demokratske akcije u Ključu, a potom, kad je na saboru SDA u Tešnju došlo do raskola između Izetbegovića i Zulfikarpašića, napušta SDA i radi na osnivanju Muslimanske bošnjačke organizacije u Ključu. Po osnivanju, Omer Filipović postaje predsjednik MBO Ključ. Djelujući s te pozicije, historijski verziran, politički artikuliran i elokventan kakav je bio, on u Skupštini opštine Ključ postaje glas naroda i izrasta u istinskog lidera.
Dalji razvoj političkih zbivanja u Ključu, kao i diljem BiH, uveliko je određen razvojem političke situacije u BiH, odnosno u bivšoj Jugoslaviji. Saradnja lokalnih stranaka jedno je vrijeme manje-više uspješno funkcionirala, kada je Omer Filipović bio i Potpredsjednik opštine, a onda, istovremeno sa zaoštravanjem jugoslavenske krize, postupno je dolazilo do zahlađenja odnosa i pogoršanja ukupne situacije i u opštini Ključ. Završilo je jednostranim potezom SDS-a koji je imao neznatnu većinu od jednog zastupnika u Skupštini opštine za priključenje opštine Ključ srpskoj novoformiranoj tzv. Autonomnoj regiji Bosanska krajina. Nakon toga, zastupnici- odbornici probosanskih stranaka istupaju iz Skupštine opštine Ključ, formiraju Opštinu Bosanski Ključ i organe vlasti u Opštini , a Omer je aktom Teritorijalne odbrane Bosne i Hercegovine postavljen za komandanta Teritorijalne odbrane u opštini Ključ, koja je tada djelovala u Domu na Pudin Hanu. Na toj poziciji je dočekao i rat. Nakon napada agresora i kratkotrajnih borbenih dejstava, Omer je zarobljen 29.05.1992.godine. Priveden je najprije u Policijsku stanicu u Ključu , odakle je odveden u Staru Gradišku, a potom u logor na Manjači. Vrlo brzo nakon dolaska u logor na Manjaču Omeru je bio zabranjen kontakt s drugim logorašima, odnosno, bio je u izolaciji. Ubijen je kasno u noći 28. jula 1992. Smrt je uslijedila nakon skoro tri sedmice sadističke tuče, izgladnjivanja i svakodnevnog divljačkog iživljavanja nad Omerom.
Bio je čovjek koji je bio potpuno svjestan situacije u kojoj se nalazi, okolnosti u kojima je djelovao, znao je kuda ga njegov otpor i odbijanje saradnje može odvesti. Nikada nije odstupio ni za pedalj, žrtvovao je sebe, život je dao, ali Bosnu nije izdao.
Usljed ratnih okolnosti, sahranjen je zajedno sa Esadom Benderom u Banja Luci u mezarju Stupnica, 01.08.1992.godine, a ekshumiran 20.11.1998.godine gdje je vječni smiraj našao sa svojim saborcima u šehidskom mezarju u Ključu!
Za svoj doprinos u organizaciji otpora posthumno je odlikovan Plaketom organizatora otpora od strane Patriotske lige Bosne i Hercegovine.